Dırınırım!
Karar vermek, genelde işin kolay kısmı.
Zor olan, kararı uygulamaya koymak.
Bu “toplumun en küçük biriminin” de derdi, memleketi “yönetme - yürütme” sorumlularının da. Lafı bana getireceğim, çok da dolandırmadan.
Zamanın akıp gittiğini, yaşın da pek 'dur’dan anlamadığını fark ettim geçen gün.
“Çok ilginç?!” diyen dilleri ve kocaman açılmış alaycı gözleri görür gibiyim, panik yok, sakin. Geliyorum meseleye.
Parmaklarımı kımıldatmanın zamanı geldi yalnızca.
Ne için mi?
Tüm hayatımdan uzaklaştırılmayı hak edenleri hayatımdan uzaklaştırmak,
Elimin altında büyüdükçe büyüyen hikayeleri olgunlaştırmak,
Ders notlarımla adam akıllı çarpışmak,
İçinde bulunduğum zamana biraz daha “dokunmak” için.
Karar vermek kolay, uygulaması?
Olacak hepsi; sakin, ne dedim ben, panik yok.
Görsel için; http://www.mossstreetgallery.com/No%20parking%20Dumaine%20view1.jpg
YanıtlaSilBir karar verirken kararı nasıl gerçekleştirileceği yönünde de kararlar da içinde yer almalı. Yoksa adı bir plan, bir hedef ya da karar alma değil yalnızca düşünme, hayal kurma, fantazi olarak kalıyor.
YanıtlaSilama öncelikle şu internetten daha doğurusu internetin hayatımıza soktuklarından uzaklaşarak başlamak lazım sanırım bu kararın uygulamasına.
Hemen bütün uğraşları bıraktım ben de. Sözlükleri, Facebook'u, Twitter'i akvaryum forumlarını, bir tek friendfeed kaldı. Bırakamıyorum onu da!
Yoksa sigaraya mı başlasam; yeniden!
Şiddetle katılıyorum, özellikle internetten uzak kalmak konusuna..
YanıtlaSilSigara. Aman diyeyim Sinan. Aman.