Kayıtlar

2010 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

"-yor"

"O mavi gözlü dev gerçekten sevmiş miydi minnacık kadını.."  Birbirlerini görmüş olduklarından bile şüphe duyar şimdiki zamanlar!

A Şiir.. A Şair..

" sevgilim, ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara hayatımız geçiyor gözlerimin önünden çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz 'ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz' çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere o gülün yüzü gülmüyor sensiz o köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı hepten hüzünlü bu günlerde gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye masada tabaklar neşesiz koridor ıssız banyoda havlular yalnız mutfak dersen, derbeder ve pis çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş vantilatör soluksuz halılar tozlu giysilerim gardropda ve şurda burda memo'nun oyuncak sepeti uykularda mavi gece lambası hevessiz kapı diyor ki, "açın beni, kapayın beni" perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi radyo desen sessiz tabure sandalyalardan çekiniyor küçük oda karanlık ve ıssız her şey seni bekliyor, her şey gelmeni içeri girmeni senin elinin değmesini gözünün dokunmasını ve her şey t

Müziğin Kanatlarında Bir Gece

Resim
Geçtiğimiz akşam Surp Takavor ve Surp Vartanants korolarını izledim İTÜ Maçka'da.. Ağırlıklı olarak Ermenice sözlü ezgiler başımızı döndürdü adeta.. Ayaklarım yerden kesildi desem yeridir! Geceden içimde yer eden bir sese kulak vermek isterseniz buraya Bu toprağın kucak açtığı kadar kucak açabilsek birbirimize..

"gibi" adam

"bir dostumlaymışım gibi huzurlu, babamlaymışım gibi güvenli, aşığımlaymışım gibi tutkulu, erkek kardeşimleymişim gibi muzur.." bir nevi Toyota gibi adam..

Kır-ık

İçimde kırılan bir şey var. Beş yüz günden fazla zamandır, her gün kırılıyor, gözlerime batıyor. Gözlerim akıyor sonra. Gün aşırı tekrarlanıyor bu. Tedavisi için farklı önerilerde bulunuyorlar. İlaçlar, ilaçlı uykular, zaman, çivi söken çiviler .. Hiçbiri kâr etmiyor. Bırakalım böyle kalsın'lar hiçbir şeyi "öyle" bırakmıyor. Benim içimde her gün bir şeyler kırılıyor.

Bıyıksızlar Bugün Tv'de Yayına Başladı!

Resim
Geçtiğimiz Temmuz ayında, Dünya Kupası rüzgarını da arkasına alarak futbol yazmaya başladı kadınlar Bıyıksızlar.com 'da. Aylar geçti yazılı ve görsel medyada haklarında konuşuldu, yazıldı, çizildi. O kadınlar bugün sadece futbol yazmadıklarını, bizzat hissedip yaşadıkları bu sporu konuştuklarını da gösteriyorlar bizlere. Merve Başeğmez ve Tolga Becer'in sunumlarıyla Bıyıksızlar, bundan böyle her Pazar saat 14:00'te Bugün Tv'de izleyicilerinin karşısına çıkıyor , hararetle futbol sohbeti yapıyor! Tanıklık etmek isteyen herkes davetli! Digiturk, D-smart ve uydu üzerinden Bugün Tv'yi izlemek mümkün! İletişim: biyiksizlar@bugun.com.tr - medya@biyiksizlar.com

Bıyıksızlar Futbol Extra'da!

Resim
Bıyıksızlar 'ı biliyorsunuz. Kızlarla futbol yazıyoruz orada. Futbol Extra 'nın Kasım sayısında ise kocaman bir söyleşimiz var. Bıyıksızlar'dan Arzu Bıçakçı imzasını taşıyan röportajı okuyun derim, benden önermesi !

Bir İmza Günü Daha Geçti...

Resim
Uzun zamanlar oldu, aklımda onlarca söz birikti de birini gözler önüne seremedim. Takip ediyorsanız buraları af diliyorum, zira koşturmaca sözcüğünü göbek adım yaptım bu sıralar. Yeniden öğrenci oldum, yeni bir kitabın fikrine girdim, futbol dünyasını yakın yerinden gözetledim.. Her sözüm di'li geçmiş zamanla sonlanmış gibi görünüyor olsa da, saydığım eylemlerin içindeyim hala. Laf kalabalığım ondan, biraz da derdimi anlatabileyim diye. Birkaç yazılacak yazım var. Özellikle bir "Elazığ" seyahati yazım, ona geleceğim. Ama sıcağı sıcağına imza günü haberini, fotoğraflarını paylaşmak istedim. Özellikle standa gelip birbirinden değerli sözleri ve gülüşleriyle günümü şenlendiren dostlar için. Geçtiğimiz hafta, 3 Kasım'da Tüyap Kitap Fuarı'nda imza günüm vardı. Yaklaşık 5 saat boyunca Shakespeare ve Mevlana sever - dostlarla buluştuk, kitaplardan, yazmaktan konuştuk bolca. Tüyap Kitap Fuarı her yazar için önemlidir şüphesiz. Kitaplarımın yayımlanmasından

Hayallerinizi Büyük Tutun!

Resim
Bugün, nihayet  Filmekimi 'nin o güzel filmlerinden birini izleyebildim. Festival programı açıklandığında gözüme kestirdiğim  L'arg de Raison  yani korkunç Türkçe adıyla  Aşka Fırsat Ver 'i izledim. Hatta izledik, sevgili dostum  Nihan 'ı da festival ve filmler üzerine konuşurken "bak bu filme gidelim" diye bilet almaya götürdüm geçtiğimiz hafta. Cebren ve hileyle de olsa aldık biletlerimizi. Bugün Nihan, benden öne vardığı Gmall'da koltuğuna kurulmuştu, bense filme yetişmek için taksiye atlayıp "Gmall'a, çok acil!" diyerek taksiciden "bugün de herkes acil diyor" işitmiştim.  Gelelim filme.. Filmimizin yönetmeni türlü çeşit hissi bir arada yaşattıran filmlerden olan  Jeux d'enfants  (Cesaretin Var mı Aşka?) ve "taze"  My Sassy Girl ' ün yönetmeni  Yann Samuel 'in yönettiği filmin başrollerinde  Sophie Marceau, Marton Csokas, Michel Duchaussoy, Jonathan Zaccaï  isimlerini görüyoruz.  Yann Sa

Efsane Buzbağ Yarışması Sonuçlandı!

Resim
Ve Aslı yarışmayı kazanan üç talihliden biri oldu!  Buzbağ Şarapları , en güzel bağ bozumu tanımını yapan üç kişiyi Elazığ'daki bağ bozumu etkinliğine götürüyor, şehrin tarihi ve kültürel mekanlarını gezdiriyor, keyifli bir hafta sonuna davet ediyor bizleri..  " Toprağın önce yeşile, sonra meyveye, nihayet şaraba uzanan filminin en kalabalık sahnesidir bağ bozumu " demiştim.Şimdi o anı yaşamaya gidiyorum!  Dönüşte birbirinden güzel görüntüler getireceğim sizlere..

İmza Günü

Resim
Beyazıt Kitap Fuarı Carpe Diem Standı'nda 3 Eylül 2010 Cuma akşamı iftar sonrası Ne demiş Mevlana ve Ne demiş Shakespeare isimli kitaplarımı imzalayacağım. Görüşmek ümidiyle!
Huzurlu ve mutlu bir uyku gibisi yoktur. Ola ki bunlardan biri eksilir, işte o zaman o uykulara yatılmasa da olur..  Yatılmaz da işte..
Size ayrılan sürenin sonuna geldik.  Yayında ve yapımda emeğiniz geçmediği gibi bir de iliğimizi kuruttunuz.   Beter olun! 

Terazi

Terazi ve onun dengesine inandım, evet. Yalnız kefelerde sıkıntı var..  Nihai kararım : adil olmadığı terazilerin.. 
Vazgeçmek , bazen insana "bu gerçekten ben miyim" diye sorduracak denli kesin ve keskindir. 

Geçen Haftaya Bak II...

Geçen hafta kendimi Nevizade'de bi' başıma buldum. Ne o, Fenerbahçe - Galatasaray maçını izleyeceğim. İzledim. Bir nevi deplasmanda.. Nevi'de. Fenerbahçe'ye edilen küfürler arasında, dimdik dura dura, kendimle konuşa konuşa.. Nihayet M. ve E. geldi de yanıma, "hatun başıma" kalkıştığım bu işte dayak yemeden eve dönmemi sağladılar. Bi' ara niyeti bozup Fenerbahçe marşları söylemeye başlamıştım zira..  Sonra yine geçtiğimiz hafta biricik kuzen E. ile Beşiktaş - Vikingur maçını izledik. Tabii, erkek kuzeni maç izlemeye zorlamak konusunda benim gibi başarılı başka biri de var mı merak ediyorum. Cancağızım maçın hangi kanalda olduğundan bile haberdar değilken pek, ben onu tuttuğum gibi maçı izlemeye götürdüm. Ama dedim, canımdır. Hem de mis bir Beşiktaşlı'dır. Tadından yenmedi..  Geçtiğimiz haftaya damgasını vuran en büyük meselelerdi bunlar.. Futbol hayatımın orta yerine oturdu. Yani ben hayatımın orta yerine oturanları kaldırdım derken, kaldırd

İstanbul'un Orta Yeri'nde Bir Cumartesi

Resim
Cumartesi gecesi enfes bir organizasyondaydım. Şöyle söyleyeyim; Fatih Akın , İstanbul Boğazı , birbirinden değerli dostlar..  Bu ipuçları bir şey anlatmadıysa, ben anlatayım.  İDO ve Utopic Farm 'ın katkılarıyla düzenlenen organizasyonda Barış Manço vapuru onlarca konuğu ağırladı. Vapurda Fatih Akın'ın İstanbul Hatırası'nı izledik birlikte. Ancak sadece filmi izlemedik desem yeridir. Boğazın iki yakası arasında, kulağımıza çalınan "İstanbul melodileri" ile en çok İstanbul'u izledik. Hadi, çoğul konuşmayayım. Ben öyle yaptım.  Tabii birbirimizi bulmuşuz, kolay bırakmak olmaz. Organizasyon sonrası, vapurumuz bizi aldığı yere, Kabataş'a bıraktıktan sonra Beşiktaş'a Okyanus'a uzandık. Okyanus dediğim meyhane işte canım.. Bir "U" masada, saatler süren lezzetli, bol mezeli, şarkılı türkülü muhabbet çıktı sonra sahneye.  Gece, ardından Taksim'e doğru uzadı, sabaha vardı. Uykusuz başladığım Pazar gününde bir de Menemen çeki

Bana Göre Blanco, Sana Göre?

Resim
Mevsim pek bir başıboş kaldı sanki. Nereye çekseler oraya gidiyor bugünlerde, yağmur falan yağıyor, iki gram rüzgar çıkıyor sonra ama mütamadiyen nemli şu şehr-i İstanbul! Şehir adamın üzerine yapışıyor.. İşte bugünlerde bana ilaç gibi gelen bir şeyle karşılaştım. Zaten bünye alkolle haşır neşir, bir de böyle lezzetlisini görünce iyice kendinden geçiyor insan! Hare 'yi biliyorsunuz, enfes likörleri var ki onlardan biriyle mükemmel bir lezzet doğurmuşlar. Tarifine ulaşmak mümkün buradan . Ayrıca bu benzersiz tadın da henüz bir adı yok, ona bir isim de vermek isterseniz aynı adresi dilediğinizce kullanabilirsiniz! Hem vereceğiniz bu isim sizi şahane bir tatile de gönderebilir! O nemi de üzerimden alan güzelim Hare'li tadın adı " Blanco ", ben öyle çağırdım bu nefis beyaz çikolatalı kokteyli. Siz ne dersiniz bilemem! Not: Bugünlerde çok güzel şeyler de oluyor, tıpkı bu lezzette şeyler. Hepsini yazacağım kısa kısa, birkaç gün

ÇoğulEkleri

Konuşurlar aylar sonra..  Der ki adam,  Seni hep sevdim biliyorsun di mi? Der ki kadın,  Şirine için mavi olmayan bir erkek görmek, benim için yalan söylemeyen bir erkek görmek kadar kıymetli.. Der ki adam,  Ağlatma beni.. Susarlar aylar sonra..

Minik Araların Ardından...

Resim
Uzun zamandır elim erişemedi buralara, okura bir özür borçluyum. Biraz olan bitenden haberdar edeyim istedim sizi, fazla ara vermek canımı sıkıyor zira. Malum Dünya Kupası kasıp kavuruyor ortalığı. Herkes bir şikayetçi, beklediğini alamamış gibi. Bense şimdiki zamanların güzel sürprizlere gebe olduğunu düşünüyorum. Sadece düşünmekle kalmayıp bir şeyler de karalıyorum elbette. Siz bunları nerede mi okuyacaksınız? Daha önce minicik de olsa duyurduğum ikinci blogum, boynuzu geçen kulağım "Ceza Sahasının Dışı"nda. Şayet Afrika 2010 yorumlarıma, bıdırdamalarıma bakmak isterseniz, göz atın derim. http://cezasahasinindisi.blogspot.com/ Öte yandan Menemen devam ediyor, tam gaz! Neredeyse üçüncü ayımızı devireceğiz. Bilmeyenler için de küçük bir not düşeyim Menemen hakkında. Bir internet dizisi bahsettiğim. İki çağrı merkezi çalışanı kafadarın başından geçenleri izleyebildiğimiz bir internet dizisi. Facebook grubu 1000 kişiyi aşkın bir seyirci kitlesince izleniyor, dizi

Mavisiz Gölgem Aydınlık

Resim
...  gidemem buralardan, rüyasız uykulara yatsam da. bu şehirden gidemem. en iyi bildiğim ‘gitmek’tir her zaman ama gidemem İstanbul’dan. martı kanadı yok başka şehirde; Ay’ın büyüsü yok. kaldırımlarda yüzüm yok başka yerlerde; İstanbul'suz gölgem yok…

Aslı'nın Söyleşisi

Resim
Ceza Sahasının Dışı , malumunuz benim futbol konuşup yazdığım blogum  HaberFabrikası 'nın sorduğu sorulara yanıtlar verdi.  Tamam tamam üçüncü tekil konuşmuyorum,  sevgili Sarphan Uzunoğlu bana sorular sordu, ben de cevapladım zevkle. Daha çok Dünya Kupası konusunda atıp tuttuğumuz röportajı okumak isterseniz,  bu taraftan lütfen.

Bulut

Korkma, senden değil bu bulut. Ben var oldukça, salınmaya devam edecek üzerinde sol omzumun.. 

Yakarış

De ki: " Senin ancak sözlerin çıkabilir bu sınırların dışına.. Yazık sana." Acı bana!

Sükun

Sükuneti dilini ısırarak sağlamaya çalışırsan, an gelir kanarsın.  ...

Şarabım gelsin?

Resim
Alkolle aramız iyi, malum. Rakıdır, şaraptır seviyoruz bunları Yeni bir haber alınca veremeden edemedim.  21 Mayıs – 06 Haziran tarihleri arasında Köşebaşı ve Develi restoranlarda bir kadeh veya bir şişe Buzbağ Rezerv alana ikinci kadeh veya şişe bedava olacak.  Yolunuz düşerse ikinci kadehinizi ya da şişenizi almayı ihmal etmeyin canlarım.  Afiyet olsun! 

Tekirdağ Fanatikleri Parmak Kaldırsın?

Resim
"Hayatta kimileri için bazı şeyler tektir, alternatifleri yoktur." İşte bu sloganla Tekirdağ Fanatikleri 'ni arıyor Tekirdağ Rakısı . Siteye girip Baki, Sadık ve Selim'in rakı sofrasındaki sorularını yanıtlayanlar, arkadaşlarıyla birlikte leziz bir "rakı sofrası"nı kazanma şansı yakalıyorlar. Benim rakı sevdam bilinir. Gözüme hoş görünen bu site ve kampanyaya bir göz atın istedim. Sağlığınıza!

Acz

Bazen anlaşılmak için üzmek gerektiğini fark ediyorum.  Hiç değilse akılda kalmak için insanları üzmeli.  Böylesinden anlıyor acizlikleri . 

Seviyorum'ların İçini Boşaltanlar ve Sessizlik 1

Geç tahtaya. Geç geç geç. O tahtaya, evet. Önüne o beyaz tahtanın. İlkokuldaki gibi olanına, biraz daha aydınlık hani. O zamanlarda elinde tebeşir yahut kalem yazdığın "konuşanlar" gibi bir şey bu "seviyorum"ların içini boşaltanlar. Onları yazıyoruz. Yazmaya yeniden başlıyoruz aslında. Bu girizgahın ta kendisi! Sen, ben, hepimiz o listeye adı bir biçimde yazılmışlardanız. Ve bu liste, uzamaya da devam edecek herkes birilerinin gözlerinin içine aşktan kıvranırcasına bakmaya devam ettikçe. Kıvranırcasına. Çünkü ölmüyor kimse. Birkaç zamandir sustum ben. Sustum çünkü daha iyi bir şey yoktu yapacağım. Tüm insanlığa olan bu sessizliğimi neredeyse bir ay sizlere okuttum. Çok kapandım içime, dışıma çok açıldım. Dışım içme sığmaz oldu, kendimden taştım. Şimdi iyiceyim. Her hayatıma dokunan adamı, kadını gönül rahatlığıyla yazacak kadar. Kendimi affedeli çok olmuştu. Benden önce zaten herkesi affetmiştim. Ama şimdi... Durum değişti. Aflarım rafa kalkt

Sakınmak

Sakınmak,  içgüdüselleştikçe samimileşir.

Let's!

Bir duvarda beyaz bir tahta vardır, tüm karalıklara inat. Üzerinde bir şarkı çalar, aylarca. " i know a falling star can’t fall forever but let’s never stop falling in love... " Sonra bir gece yarısı bu kadar yakın bir gerçek nasıl olur da anı olur der durursun kendine. Uyuyakalırsın bir koltukta...

Yelkovan Ardı

Resim
düğümler arasında kalmakla çözülmeyi beklemek arasında bir zamandayım. elimin erişemediği bir yerde, sesimin dahi güç ulaştığı, ulaşırken çukurlara düştüğü, taşlara takıldığı bir yerde sen.. nefesimi ise duyamadın bile. bir yol öncesinde zamanın, yelkovanın baş aşağı olmasından evvel yani biraz, gidip gelirken sözcükler aramızda, ne aydınlıktı her şey.. yitti bir anda gün avuçlarımda, gece yetişti.. karanlığa boğuldum sessiz kabullenişlerinin ardında. halbuki bu kadar kolay olmamalıydı teslim olmak, ayak diretmek olmalıydı teninin altında bi yerlerde. yoktu. gece, nefes daralmalarını getirdi, yastığa koydu.. kim uyuyacak bu karanlık zamanda şimdi senden sonra..?..

Gölge

Cümle içinde kullanmak bir gölge'yi-yeniden... - anne ben bugün bir gölgeye bastım. - acımasın ayakların? -...

Aslı Oy Bekler!

Resim
Blog ödülleri 2010'da iki farklı kategoride yarışan iki blogum var. Göz atmak ve oy vermek isterseniz, şu adrese beklerim, mutlu olurum! :) Kişisel - Aslı Aker Spor - Ceza Sahasının Dışı

Men-e-men monitörlere düştü!

Resim
Günlerdir gerisaydığımız tarihe geldik. 8 Nisan 2010 benim ve benimle birlikte " Men-e-men "de çalışan herkesin heyecanla beklediği bir tarih olmuştu. Şimdi yüzümüzde bir gülümseme... Men-e-men ? Anlatayım. Pozitif Tv 'nin ilk internet dizisi Men-e-men, bir çağrı merkezinin çalışanları olan Genco ve Murat'ın başından geçenleri, onların "adam adama" hallerini izletecek bizlere. Dizinin oyuncuları yıllardır iki sıkı dost olan Genco Çağlar ve Murat Karakaş. Dizinin yönetmenliğini Özge Bürkev, yönetmen yardımcılığını ise Pelin İpçioğlu yapıyor. Senaryolar da benim ve Genco'nun elinden çıkıyor. Kamera, ses ve ışık Fırat Işıktepe'nin himayesinde. Pozitif Tv ekibi ise projenin arkasında. Bundan böyle yeni bölümleriyle her Perşembe pozitiftv.com 'da olacak Men-e-men. Bekleriz!

Aç!

Resim
Yeni sözler aldım senin için. Kimseye söylenmediklerinden emin olduğum, dil değmemiş sözler aldım sana ellerimle yeni cümleler kurabilmek için. "Yazmayı bıraktım dedi, yeni sözler bulmadan, keşfetmeden, yaratmadan söyleyemezsin yeni şeyler, işte bu yüzden, yazmayı bıraktım dedi. Haklıydı. Haklıdır da o hep." Ama ben… Buldum yeni sözler, keşfettim, yarattım senin için. Aç sayfalarını bana…

Şarkı

Resim
Bir bakış kadar yakalayamadı hiçbir şarkı. Bir gülüş gibi bağlayamadı kendine Ve hiçbir dudak gibi dolanmadı dilime… Ama sen... Şarkımı söyle. O yepyeni, dupduru ve sana yalnız. Bir nefesin için yazılmış, Dönüşsün diye sesine. Islak sokakların orta yerinde, Ayaklarımda gölgen, yürüsem ben Bir ince sızı başımda, başım göğsünde, Şarkımı söyle.

Gölge

Resim
Gülüşün, yüzüme yeni çizgiler ekledi, Aynaya her bakışımda yüzün şimdi.. Keşke, Bir gece yarısı, gölgenin üzerinde yürümek..

Kör!

Aynı şeyleri söyleriz, aynı dertlerden yakınırız. Uzak yerlerde durur da birbirimize bakarız. Gecenin bir yarısı, susar, yalnız uykulara yatarız. Çünkü sözlüklerimizden def ettiğimiz onlarca sözcüğümüz vardır bizim, çünkü son sevişmelerimiz hep, sırtını yalnızlığa dayamış, teklikten güç bulan sözcüklerle hayat bulmuştur. Biz yakınırız, ne fenadır “yalnızlık”, “tükenmek” ne fenadır, “eksilmek”, “yitmek”. Geveler dururuz! Gelmez “kavuşmak” aklımıza. Biraz olsun “sarılmak” düşmez hatrımıza, uykumuzu bölmez titreyerek “sokulmak” birbirimize.. Nasıl da boşa şu yaşadığımız, görmüyor musun?

"Bir Çalgıyım Göğsüne Yaslanmış"

varlığın yokluğunda sır. bir baharın müjdecisi gelişin, bir bahar müjde sana. sığ ve bulanık sularda yıkanmış, arındığını sanmış bir kirli ruh bedenimde. ben öylece, bir bahar rüzgarında yıkılmışım göğsüne. uzat parmaklarını, çekinme. titrekler bilirim, nasıl da. uzat sen, ellerimi aşan parmaklarını bir seferde, tereddütsüz. alnımda, çenemde, göğsümde bul notalarını şarkının. başla çalmaya. bir ezgi doldur içime, taşır dışıma. ben arınma sanrılarında bir kirli ruh. öylece serilmişim üstüne. uzat dudaklarını. nefesin can verecek bana. bedenim bağımsız tellerden, bambaşka bir şarkı söyleyecek sana. yine yerleştir parmaklarını, aynı notalarla bambaşka bir ses duyur bana, benden bir ses doğur. yanılgılar denizinde yeniden kirlenmiş bir ruh bedenimde. öylece kırılmışım yüzünde. varlığın yokluğunda sır. yokluğun varlığına kanıt. bir bahar müjdesisin sen. bir bahar müjde sana. ben bir çalgı ellerinde, yüzünde, göğsüne yaslanmış. sen hiç susma bana.