gidişardı

Gitmişti.. Aksi düşünülemezdi. Severdi gitmeyi, o gidişinin ardından bir daha geldi tabi.. Ve yine gitti işte.. Konuşurdum onunla, saatlerce, anlamazdım nasıl akmış zaman.. Sabah olurdu, akşam olurdu, gece tanla buluşurdu, ben hiç anlamazdım ne olmuş ne bitmiş, guguk kuşu kaç kere ötmüş, bilmezdim.. Ama belki en iyisi buydu, beni burada kendimle bırakması ve gitmesi dilediği yere.. Acıyla beni yeniden karşı karşıya getirmesi..
Bir de hep aynı soru dönmese beynimde; gelecek mi geri, unutacak mıyım yine saatleri gözlerinde gezinirken..

Yorumlar

  1. İşte yine, üç yeni yazı daha.

    Cümleleriniz Aslı Hanım, nasıl desem, dokunsanız bozuluverecek gibi. Öyle dikkatle okuyorum hepsini. Sadeliğin her zaman insan ruhuna iyi geldiğini savundum. Duruluk kadar güzel bir şey yok. Yormuyorsunuz beni. Bir söylemekle, sadece bir değil, birden çok şeyi de söylemiş bulunuyorsunuz ama.

    Siz: "Gitmişti.. Aksi düşünülemezdi. Severdi gitmeyi..." diyorsunuz; ben üzerinde on dakika düşünüyorum. Bir hayâl gelip tutuyor elimi. Derken arkadan bir hatıra yapışıyor yakama. Maziyle istikbâl arasında an'ı yaşamaya çalışıyorum. Bazen zor geliyor. Ama sizi okurken çoğu zaman farkına bile varamıyorum bu mücadelenin.

    Sanırım hiçbir yaz hem bu kadar hüzünlü hem de bu kadar eğlenceli geçmemişti.

    Sevgiyle,

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hasan'ın Rüyası

Aç!