Nasıl..

Her bakışımda uyuyan yüzüne, kendimi arardım. Gece yarıları uyandığımda ter içinde, bir bardak su içmek için, evvela durur, göz kapaklarına bakar, kirpiklerinin titreyişinde serinletirdim tenimi. Gördüğüm uykunun benim uyuduğumdan farksız olduğunu, gördüğüm uykunun tıpkı ben olduğunu söyleyip duruyordum kendime. 

Nasıl bendin uyurken.. 

Ayrılıklar uyumak gibi biraz bu yüzden.

Uzağındaki uykulardan her uyanışımda, gece yarıları, yastığıma dalardı gözlerim, başının o yastığın neresinde, nasıl duracağını hesaplar, dudaklarımı yaslardım yanağına.. Serinlerdim ıslanan yanaklarımdan; önce yanaklarım, tüm bedenim sonra. Her gece yanımda uyurdun aslında sen, uzağımda rüyalar gördüğünü zannederken..  

Nasıl bendin uyurken..