Toprağına Bir Şeyler Oldu

-
Hayrolsun…

Toprağına bir şeyler oldu. Senin bilmediğin şeyler; duymadığın, görmediğin...
Akıl sır erdiremediğin şeyler oldu toprağına. Aynı tepkileri veremez oldu insanların birbiriyle, aynı şeye kızamaz, aynı şeye gülemez oldu. Ne oldu toprağına senin? Suyu mu çekildi, otu mu bitmez oldu üstünde? Altında yatanlar mı ağladı da, etmediler haklarını helal kalanlara? Nefes alanların eli ayağı karıştı da birbirine, gözyaşı kardeş mi oldu kahkahasına? Ne değişti, ne tamlandı, ne eksildi…

Göz göze gelince insanların, çarpıştı alevleri birbiriyle. Dirsek dirseğe değdiler mi çekilir oldu kılıçlar. Dizi dizine dokunmaya görsün kimsenin, kan aktı. Ne sabahlara sığar oldu selam, ne geceye kaldı. Allah rahatlık versin’ler rafa kalktı uykudan öncelerde. Komşun aç yatarken tok uyudun uykulara, komşun yerken sopayı ağasından ses edemez oldun. Darda kaldın da kendi kendini dinledin sen de, kimse asmadı kulağını.

Ne oldu toprağına senin? Senin bilmediğin, kimsenin akıl sır erdiremediği bir şey oldu belli ki. İnsanların aynı dili konuşamaz oldu tenleriyle bile, bırak seslerini. Konuşmak için gözlerine bakmak yerine muhatabının, sırtını görmeyi yeğler oldu insanların. Toprağının akına yaraşmayanları gördü gökler, bastırılamayan çığlıklar duydu. Acıları çekti de bulutlar, yine toprağa bıraktı…

Geçmişe bir bak, uzanabildiğin kadar geçmişe… En geridekini görecek değilsin elbet, görebileceğinin en evveline bak sadece. Acısının ortasında bile şükrünü eksik etmeyen, gözyaşını dökerken, içini de hıçkırıklarına katan insanlarını gör bir. Kahkahalarının en şeninde, yüreğinin de gülüşünü duyabildiğin insanlarını... “Gribilmez”, aka ak, karaya kara diyen mert insanlarını, anlamadan evvel dinlemesi gerektiğini bilen…

Ne kadar geride olabilirler ki, senin ömrün yaşıtken benimkiyle, ne kadar geride olabilir ki onlar? Ama bir şey oldu işte. Ne olduğu, sonucundan daha vahim değil elbet. Bir şey oldu toprağına senin, yabancılaştı canciğer bildiğin bedenler, ruhlar. İklimler değişti, sınırlar çekildi insanlar arasına. Bölüşüldü ne var ne yoksa, kavga başladı bir türlü bölüşülemeyenler için…

Yalnız bakmakla kalma e mi, benim canım yanıyor çünkü, lazımsa şayet, yansın seninki de, ama seyirci kalma. Düşmesin dünün dostu yarın birbirine, dilini sivriltmesin kimse. Sivriltip de batırmasın kimsenin tenine.

Toprağına oldu bir şeyler, oldu ya… Hayrolsun…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hasan'ın Rüyası

-
Resim
Hasan, rüyalar görüp gördüğü her rüyayı unutan bir adam. Hasan, rüyalarında gülümseyip uyandı mı güne küsen bir adam. İki çocuğu var; biri kız, biri erkek. Erkek evlat askerde, adı Murat. Kızıysa bebeğiyle bir beden Nuran, üç ay var daha bebeğinin çığlığına. Nuran kocasız, kocalı da kocasızlardan. Bir meyhane dönüşü, dönüşlerin en kadersizi olmuş Nuran’ın kocası için. Nuran’ın kocası ölmüş, bir dört tekerli çarpınca. Öyle hemen de değil, bir kaldırımda kalmış, nefes alıp verirmiş önce. Sonra insaflı bir taksici almış arabasına ama Nuranı’ın kocası alamamış bir nefes daha. Varamadan hastaneye ölmüş. Ölmüş de umutları da beraberinde götürmüş otuzunda, cebinde yüklüce bir para. Nuran’sa yirmi yedisinde bir kadın, bebeğiyle bir beden, üç ay sonra ana. Hasan evli; yani barakalı demek daha uygun aslında. Hasan evli ama, yalan da değil hani, karısı başka bir evde bir hastanın baş ucunda. Para kazanmak tek gayesi. Hastası son demlerinde ama umut kesilmez ya Allah’tan, Hasan’ın karısı dua
Devamı

Kafamı Kırarım! s1e1

-
Artık burada kafamı kıracağım. Evet sanırım tek eksiğimiz buydu, burada bunu da yapacağım! Değişebilirliğine inanmadığım her şeyi bir bir yazacağım ki bir yere kaybolmasınlar, gözden yitmesinler. İlk kafamı kırarım’larım “bir kısım izlek” için yabancı olmayan bir “hayati damar”ımla, futbolla alakalı. Bir bakınız. Bakınız ki içimdeki şiddet tükensin! - Forma giydiği herhangi bir maçta Daniel Alves hakemi kandırmak maksatlı kendini yere atmazsa, - Galatasaray’ın mor forması yenilgi yüzü görürse, - Beşiktaş, adı sanı bilinir bir forvet transfer ederse, - İbrahimoviç 90 dakika boyunca herhangi bir maçta forma giyip de ofsaytta kalmazsa, - Daha uzun yıllar yaşayacak gibi görünen “Aziz Yıldırım hanedanı” devrilirse, - Cristiano Ronaldo, becerisinin sökmediği bir maçı çirkeflik yapmadan tamamlarsa - Ahmet Çakar, futbolun biraz da şov işi olduğunu ama bu kadar da “şovmenliğe” bulaştırılmaması gerektiğini fark ederse, - Sergen Yalçın, Baros’a seslenmeyi öğre
Devamı