Acımasız Tanrı



Sinemadan tiyatro hazzı duyamadığı için uzak duranlar varsa, rica ederim Carnage'ı izlesin. İzlesin de perde nasıl bir anda sahneye dönüşür, görsün. 


Gönülsüz de olsa oyuncu kadrosunun büyüsüne kapılıp izlemeye başlarken buluyorsunuz kendinizi. Polanski cazibesi de var tabii filmin.. Derken bir sahne açılıyor, film boyunca kapanmak nedir bilmiyor. Mekan sabit, oyuncular sabit, girişler çıkışlar, karmaşalar, çözülmeler tam bir tiyatro akışında. Zira film, aslında bir tiyatro eserinin perde uyarlaması. Yasmina Reza'nın God of Carnage oyunundan bahsediyorum. Oyun uzun yıllar Broadway'de kendine yer ve sağlam izleyici kitlesi edinmiş. Polanski'nin elinde de "hadi canım, hiç olur mu?"ları bir bir ortadan kaldırmayı becermiş. 

Spoiler verme niyetim yok filmle alakalı. Çocukları bir parkta kavgaya tutuşan iki ailenin hesaplaşmalarını izliyoruz filmde. Sakin başlayan, sonrasında şiddetlenen, şiddetlendikçe türlü sorgulamaları beraberinde getiren, ilişkilere, anne-baba olmaya, varlık amacına, statü kaygılarına yerinde göndermeler yapan film, yaklaşık 80 dakika boyunca sizi de bu 4 kişinin yanına ekleyiveriyor, bir 5. göz olarak. 

İzleyip de sıkılanı gördüğümden, yine de beklentinizi yüksek tutmadan, özellikle oyuncuların performanslarına odaklanıp izlemenizi salık veririm. Kaçarım. 



Yorumlar

  1. Geçen seneİstanbul'da izlemiştim ben bu oyunu. Zerrin Tekindor'un performansı müthişti. gerçi diğerlerine de haksızlık yapmamam lazım. çok güzel bir oyun ve performanstı.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hasan'ın Rüyası

Aç!