Hayallerinizi Büyük Tutun!


Bugün, nihayet Filmekimi'nin o güzel filmlerinden birini izleyebildim. Festival programı açıklandığında gözüme kestirdiğim L'arg de Raison yani korkunç Türkçe adıyla Aşka Fırsat Ver'i izledim. Hatta izledik, sevgili dostum Nihan'ı da festival ve filmler üzerine konuşurken "bak bu filme gidelim" diye bilet almaya götürdüm geçtiğimiz hafta. Cebren ve hileyle de olsa aldık biletlerimizi. Bugün Nihan, benden öne vardığı Gmall'da koltuğuna kurulmuştu, bense filme yetişmek için taksiye atlayıp "Gmall'a, çok acil!" diyerek taksiciden "bugün de herkes acil diyor" işitmiştim. 


Gelelim filme.. Filmimizin yönetmeni türlü çeşit hissi bir arada yaşattıran filmlerden olan Jeux d'enfants (Cesaretin Var mı Aşka?) ve "taze" My Sassy Girl'ün yönetmeni Yann Samuel'in yönettiği filmin başrollerinde Sophie Marceau, Marton Csokas, Michel Duchaussoy, Jonathan Zaccaï isimlerini görüyoruz. 

Yann Samuel'in oldukça naif bir dili olduğuna aşina olduğumuzdan artık yavaş yavaş, beklenti bu film için de bu yönde ve bir hayli yüksek. Salona girerken gösterime yetişmenin sevinciyle birlikte, bir yandan da "hayır, bu filmi izlediğine pişman olmayacaksın" diyordum kendime, yanıldığımı söyleyemem. Ancak filmin Türkçe adı, o kadar uzak bir yerinden tutmuş ki filmi anlatamam. "Akıl yaşı" olarak Türkçeleştirilebilecek, hatta İngilizce adı da "With Love... From the Age of Reason" olan filmi bambaşka bir yere çekmişler bu olmayacak isimle.. Neyse, takılmamaya çalışarak ilerliyorum.


Şehirli ve çalışan bir kadın olan Margaret üzerinden çözülmeye başlayan hikaye çok eskilere, karakterimizin çocukluğuna uzanıp günümüze geliyor film boyunca ve bu gidiş gelişlerin Margaret ve hayatındakilere yansımasını konu alıyor L'arg de raison. İşte artık kocaman bir yetişkin olan Margaret'in doğum gününde aldığı "Sevgili kendim, bugün yedi yaşıma basıyorum ve bu mektubu sana, Mantık Yaşı'nda verdiğim sözleri ve ne olmak istediğimi hatırlatmak için yazıyorum..." diye başlayan o mektup, yeni mektupları peşine takarak başlatıyor bu yaklaşık bir buçuk saat süren serüveni. 

Filmin özellikle Margaret'in çocukluğunu gösteren sahnelerinde yüksek dozda bir Amelie ve ısrarla Jeux d'enfants izleri bulmak mümkün; sıcak renkler, insanın içini ısıtan diyaloglar filmin içine ince tebessümler eşliğinde çekiyor seyirciyi. Kendi adıma o tebessümlerin filmin büyük bölümünde yüzümde kaldığını söylemem mümkün. Filmin müzikleriyse ayrı bir başlıkta irdelenebilir.. Enfesti gerçekten.


Sophie Marceau, kamera önünde olgun zamanlarının hakkını veriyor doğrusu.Braveheart'taki güzelliğinden biraz daha uzakta ancak bambaşka bir durulukla göründü film boyunca, birçok sahnede makyajı bile yoktu diyebiliriz zorlarsak! 

Yazacak çok şey var filmle alakalı ama daha derli toplu bir altyazıyla yeniden izledikten sonra yapabilirim bunu gönül rahatlığıyla. Sıcacık, dokunaklı ve evet, komik bir film L'âge de Raison. Kişisel notumsa 7.5/10.. 


Sözün özü ya da filmin sonu: "Hayallerinizi büyük tutun, kaybolup gitmesinler."

Yorumlar

  1. film ekiminde izlemek için bilet aldığım ancak gidemediğim bir filmdi... özetlediğiniz güzel cümle tam bana göre: hayallerimi büyük tutmak için büyük çaba harcıyorum:)
    bu hafta içinde mutlaka izleyeceğim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hasan'ın Rüyası

Aç!