logos

...
-İçime attım.
En iyisini yaptın.
-Sen öyle sandın.
E konuşsaydın o zaman.
-Konuştum da daha evvel.
Ne oldu?
-Ne olacak…
Ne olacaktı öyleyse?
-İçimde kaldı.
İyi olmuş sana.
-Sevmiyorsun beni.
Nereden çıktı ki şimdi?
-Anlarım ben.
Anlarsın. İçine atarsın sonra.
-Atarım. İçim benim içim, attığım yer de benim, “attığım” gibi..
Atarsın. İçine ata ata anlarsın.
-Sessiz olamıyorsun değil mi beş dakika?
Sessizliği içimde olduruyorum ben, gürültüsü dışarıda sükunetimin.
-Olamıyorsun sessiz.
Evet, ben daha ziyade içimde oluyorum ne oluyorsam.
-Alkışlanası bir insansın ayakta.
İğnelerin değiyor topuğuma.
-Yürüyemiyor musun? İlerleyemiyor musun yoksa..
Varsın iyi ki, gerilemiyorum sayende.
-Güldürüyorsun sen beni.
Bir şey yok başka yapabileceğim.
-Başka bir şey vermeni istemedim ki senden ben.
Gülüşler vermemi de istemedin sen.
-Biliyorum.
Her zaman olduğu gibi.
-Çayın altı yanıyor mu?
Uzun zamandır.. Altı üstü yanıyordur herhalde.
...